Maar hoe zit dat nu precies in onze branche? Ligt er filosofisch
gedachtegoed ten grondslag aan het Trainersvak? En zo ja, wat dan? Waar is al
dat trainen eigenlijk precies op gericht? Wat voor mensbeeld schuilt erachter?
En welke aannames over ons leer- en ontwikkelvermogen worden daarbij gedaan?
Als ik om mij heen kijk zie ik minimaal zes verschillende
varianten, die kort door de bocht neerkomen op de volgende statements (met
enkele instrumenten als voorbeeld):
1. Iedereen beschikt over een diepliggende Kern, een
Essentie of Ziel. Een soort zuivere, onbeschadigde versie van zichzelf. Een
belangrijke doelstelling van trainen is om mensen weer in verbinding te brengen
met die Kern. Om vanuit die authenticiteit het werkelijk aanwezige potentieel aan
te boren en te benutten.
Zelfreflectie,
Persoonlijke Ont-wikkeling.
2. We zijn ons brein. Daardoor zijn we in hoge mate
gedetermineerd. Trainen draait om het ‘hercoderen’ van ons gedrag en/of onze
emoties via ons brein, maar stuit daarbij ook op de fysiologische beperkingen
die we met ons meedragen.
RET, NLP en recenter:
PMA en Brein Management
Karakterstructuren, MBTI,
Insights.
4. Elk mens is een ‘Black Box’, gestuurd door prikkels van
buiten en reacties daarop (stimulus – respons). Middels gericht trainen en door
middel van slim gekozen ‘straf en beloning’ is elk gedrag bij iedereen aan te
leren.
Oefenen, oefenen,
oefenen
5. Elk mens is boven alles onderdeel van sociale systemen. Wij
worden gevormd door de interactie met de mensen om ons heen. Een belangrijk
deel van ons sociale gedrag ligt verankerd in de evolutie (primaten-gedrag). En
weerstand bieden als individu aan de druk die groepsprocessen met zich
meebrengen blijkt bijzonder lastig. Trainen is erop gericht om deze processen
inzichtelijk te maken en waar mogelijk te beïnvloeden.
Systemisch werken,
groepsdynamica, omgaan met sexe-en cultuurverschillen.
6. Het Veld van sociale interactie is zelf ‘actor’ en beïnvloedt
ons gedrag. Trainen gaat over het ruimte geven aan dit zich ontvouwende of ‘wetende’
Veld, over het wegnemen van ruis en verstoringen daarin en over het ‘luisteren’
naar wat het ons te zeggen heeft.
Familie- en organisatie-opstellingen.
U-theory.
Zoals gezegd: kort door de bocht. En zonder direct waarde-oordeel.
Het zijn allemaal min of meer verdedigbare opties, maar het scheelt een slok op
een borrel of je vanuit de ene of de andere benadering werkt als trainer.
De kenners van de Modellenbingo zien door de opsomming heen natuurlijk meteen de volgende drie Assen schemeren:
- Individu – Collectief
- Kern (binnen) – Omgeving (Buiten)
- Potentieel – Beperking
Een 3-dimensionele matrix waarin de gangbare
trainingsmethodieken met een beetje fantasie goed te ‘plotten’ zijn. Altijd
handig. En een mooi bruggetje naar een laatste (mijn favoriete) optie.
7. Mensen (en zeker hun hersenen) zijn altijd bezig met het
ordenen van ervaringen. Met het begrijpelijk houden van hun eigen handelen. Met
het schrijven en herschrijven van hun eigen geschiedenis. Een proces dat vraagt
om voortdurende bijstelling Wij zijn het verhaal dat we over onszelf aan
onszelf vertellen.
Vertellen en Luisteren. Schrijven en Lezen. (B.v. het schitterende boek ‘Alsof het voorbij is’ van Julian Barnes).
Ons eigen menselijke verhaal een beetje overzichtelijk maken.
Voor onszelf en voor anderen. En dat proces steeds kritisch herhalen. Lijkt me een mooie doelstelling voor ons Trainersvak.
Filosofie gaat in de Kern over niets anders…
Filosofie gaat in de Kern over niets anders…
Bedankt! Helemaal fijn duidelijk. En stel je zou er wel een waarde oordeel aan geven als Martin zijnde... Hoe kijk je er dan naar?
BeantwoordenVerwijderenZelf heb ik meer met de wetenschappelijke (neurologische, evolutionaire) versies dan met de andere, waarvan de grondslag meer een kwestie van intuitie of geloof is. De laatste, verhalende visie is mijn favoriet, omdat het niet de totale reductionistische (doodlopende) weg is, maar een subtiele variant, waarin we gelukkig leven met een heel intrigerende manier van 'zelf-illusie'. Ik vind de gedachte dat we onszelf steeds als voortschrijdend verhaal blijven 'creeren', een hele fascinerende, soms ook beangstigende, maar meestal zeer troostrijke gedachte!
BeantwoordenVerwijderenTroostend en zingevend inderdaad, daarom spreekt deze quote van George Bernard mij ook zo aan: Life isn't about finding yourself, life is about creating yourself.
BeantwoordenVerwijderenVoor mij zit de essentie ook in het bekende citaat van Kierkegaard: 'Het leven wordt voorwaarts geleefd en achterwaarts begrepen'
BeantwoordenVerwijderen